Urodziłam się 21 kwietnia 1976 roku. Jestem absolwentką Prawa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
które ukończyłam w 2000 roku. Od ponad 10 lat pracuję dla środowiska osób niepełnosprawnych. Swoją wiedzę
prawniczą wykorzystuję w codziennej pracy w celu udzielenia pomocy osobom w trudnej sytuacji życiowej. Przede
wszystkim staram się upowszechniać świadomość obywatelską osób niepełnosprawnych, zaznajamiać ich z przysługującymi
przywilejami oraz nałożonymi na nich obowiązkami. Własne doświadczenia życiowe ułatwiają mi dostrzeganie
problemów oraz sposoby ich rozwiązywania.
Niestety urodzinowe „oczko”, nie okazało się być na tyle szczęśliwe, aby uchronić mnie przed wypadkiem, któremu
uległam jeszcze przy porodzie, a który z pewnością miał wpływ na moje życie. To wydarzenie pozwoliło mi w pełni
doświadczyć ewolucji systemowej jaka nastąpiła w życiu niepełnosprawnych obywateli.
Od niepisanych reguł lat 80-tych, gdzie na każdym kroku należało udowadniać, iż poruszanie się na wózku
inwalidzkim nie wpływa na rozwój intelektualny człowieka, aż do obecnych zmian, gdzie szkoła integracyjna
jest codziennością i przywilejem niepełnosprawnego dziecka. Doceniając to wszystko wiem, jak wiele jest
jeszcze do zrobienia, aby wyrównać szanse niepełnosprawnych i wpoić w społeczeństwo tolerancję i niekiedy nawet
szacunek do odmienności.
Jestem rodowitą poznanianką, jednak w moich żyłach płynie góralska krew, której z pewnością zawdzięczam takie cechy charakteru jak: konsekwencja i upór w dążeniu do postawionych sobie celów. Generalnie niczego w życiu łatwo nie odpuszczam, a moja niepełnosprawność z pewnością pomogła mi w wypracowaniu silnej osobowości.
W życiu osobistym zawsze miałam szczęście spotykać pozytywnie nastawionych ludzi, którzy we mnie wierzyli
i dodawali odwagi w chwilach słabości. Wiele zawdzięczam wspaniałym rodzicom, którzy służyli mi pomocą w
trudnych momentach oraz mojemu narzeczonemu, który jest moim osobistym doradcą i „motorem napędowym” moich
sił witalnych.
Z pewnością to, co mnie w życiu napędza to praca z ludźmi i dla ludzi. Nie znoszę samotności i stagnacji, najlepiej sprawdzam się w pracy zespołowej, gdzie trzeba przekonywać innych do własnych poglądów. W wolnym czasie uwielbiam podróżować, spotykać się ze znajomymi, a w długie zimowe wieczory dobra książka jest dla mnie lekarstwem na niepogodę.
